Jedno hebrajskie słowo segullah (własność) (Wj 19,5; Pwt 7,6)
wyraża niezwykłą miłość Boga do swojego ludu
Bóg wielkich bohaterów, Abrahama, Izaaka i Jakuba
tworzy społeczność nowego ludu…
rodzi się Izrael – umiłowany lud Jahwe
Bóg, który jak kocha, kocha całkowicie, wcale nie ma wielkich wymagań
Pragnie tylko posłuszeństwa Jego Słowu i wierności Przymierzu,
choć dobrze wie, ile razy zostanie zdradzony…
Kończy się epoka wybitnych jednostek
a zaczyna historia zwykłych ludzi, których połączyło cierpienie, niewola, pustynia, głód… ale też krew baranka paschalnego, smak manny, wolność od faraona, Dekalog…
Wydawało się, że wejście do ziemi obiecanej stanie się drugim rajem…
niestety… nie wystarczyły cuda zdziałane przez Mojżesza, kamienne tablice przykazań
i piękne obietnice samego Boga…
Czy możesz być wolny wiedząc, że jesteś czyjąś własnością?
Od tego pytania zaczyna się bunt, zdrada, niewdzięczność…
I to co najbardziej boli - patrzenie na Boga jakby był drugim faraonem,
który chce ograniczyć ludzką wolność, narzucić swoje prawo, zapanować nad stworzeniem…
Jak mocno trzeba kochać, aby nie zwątpić w człowieka… i stać się takim jak on, z krwi i kości, wrażliwym na ból, cierpienie, zdradę, odczuwającym smutek i lęk przed śmiercią…
„Chrystus bowiem umarł za nas, jako za grzeszników, w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni” (Rz 5,6)
Odtąd wszystko staje się inne… Nowe Przymierze przypieczętowane krwią Chrystusa
To nie ty zobowiązujesz się być własnością Boga, On pierwszy daje ci najukochańszą własność: Syna. I przez Chrystusa zamieszkuje twe serce, daje się poznać i spożyć w Eucharystii…
„Rolnicy zobaczywszy syna mówili do siebie: «To jest dziedzic; chodźcie zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo»” (Mt 21,38)
Panie, marny ze mnie rolnik, tyle razy powtarzasz: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało… (Mt 9,37). A ja, zamiast uprawiać wyznaczoną mi rolę, chcę posiąść Twoje «dziedzictwo» i jak owi rolnicy, zabijam Twego Syna we mnie…
„Zapuść Twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi!” (Ap 14,15)… I spal ogniem swego Ducha wszystko, co uważam za swoją «własność»… Abym zawsze pamiętał, że gdy czuje się zniewolony przez Ciebie… jestem najbardziej wolny… „Oto ja, poślij mnie!” (Iz 6,8)
„Idźcie i głoście: «Bliskie już jest królestwo niebieskie»… Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!” (Mt 10,7-8)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz